Browsing Tag
hayat
221 posts
Bilinç dışından Bana Gönderilen Mektup
Yine çok sevdiğim ve değer verdiğim bir arkadaşımla derin sohbet eder iken, işittiğim bir cümle var: ‘’Ödemek Gerek’’
Başkalarına Kolay Bize Zor
Art niyetli ve haset olarak gördüğümüz ve nitelendirdiğimiz herkes, hiçbir zaman sevilmemiş olanlardır. Sevgiyi tanıyan biri, başkasına zarar geldiğinde sevinmez, başkalarını kendisine merdiven yapıp üstlerine basmaz, ince hesaplarla başkalarının mutsuzluğunun kokusunu almaz.
Harflerden Değil Şiirden Dokunmuşum
Organlardan değil, duygu ve düşüncelerden yapılmışım.
Harflerden değil şiirden dokunmuşum.
Kendimi anlamaya en yakın hissettiğim yer, kendimi kaybetmeyi göze aldığım yer be şapşiğim.
Rüyalarım Varoluşumun Mırıltıları
Rüyalarım birer davetiye gibiler.
Ruhumun esrarengiz ve derin öykülerini hiyerogliflerle anlatan görsel bir dil.
Kendime ait meseleleri benim anlayamayacağım şekilde senaryolaştırıp sahneye koyan bir haberciler.
Uyanınca rüyalarıma nazar etmemek de kendimden uzaklaşmamın başka bir yolu sanki.
Bir Dilemmanın Kalbinden
Ne çok zorlanıyoruz bir şeyi yaşamak isteyip de bir türlü yaşayamamanın üstesinden gelmeye çalışırken. Saklanıyoruz köşe bucak kendimizden.
Hayatın Anlamını Kaç Yılda Buluruz?
Geçtiğimiz günlerde okuduğum bir haberde, uzun yaşamın sırlarına yönelik bir dizi tavsiye sunuluyordu. 2024’de 117 yaşındayken hayatını kaybeden ve dünyanın en yaşlı insanı olarak tarihe geçen Maria Branyas’ın yaşam alışkanlıklarına bakarak; bilim insanları, uzun yaşamın ardındaki faktörleri sıralamaya çalışmışlar.
Düşlemek Dünyamın Mayası
Çocukluğum ve ebeveynlerim sınırlı bir biçimde benim kaderim. Orada yaşadıklarım kişiliğimin temellerini oluşturuyor. Daha sonrasında hayatım bu temel üzerinde yükseliyor. Özgüvenli, sevgi dolu, özerk, girişken, yaratıcı, yatışmış bir insan olmaya dair özelliklerim, bu ilişkilerin imbiğinden süzülerek damıtılıyor ruhuma. Bu anlamda bakarsam geçmişim kaderim midir?
Yansıtmayan Aynam
Aynada kendimi seyredip coştum.
Ayna verdikçe alkışları daha da sevdi sevgili şapşik kendim.
Aynalar da kendim de büyük yalandı aslında ama o da ayrı.
Bir gün yansıtmayan kara bir ayna gördüm.
Kendimi Evde Unuttum
Sen de mutluyu mu oynuyorsun? Mecbur hissettiğin, bitmeyen bir rol gibi mutluyu mu oynuyorsun?
Benim bir nedenim var elbet. Kimseyi üzme diye, güçsüz bilinme diye, belki daha fazla yaralanma diye…
Kendime Yaktığım İç Ağıt
Hayatım pekâlâ, kendimden aldığım bir intikamın numunesi olabilir mi ?
Dikkatle bakınca kendimi sabote ettiğim örüntüleri, yaşamın hizmetine koşulmamış potansiyellerimi, beni boğan ilişki ya da mekanlarda harcanmış zamanlarımı, benzer seçimlerden kaynaklanan benzer sonuçları, kendime yaktığım iç ağıtın sesi olarak neşe kaybımı, heves yitimimi ya da aşırı hallerimi görebiliyorum.