Cansız yeşil bir bitki varmış.
Canlanmaya özlem duyarmış.
Suya susuzluk canını yakarmış.
Ve yağmur duası başlamış.
Gökyüzü ağlamış.
Beyaz sular akmış.
Toprak suyu emmeye başlamış.
Cansız bitki sabırla tanışmış.
Sudan önce Güneş varmış.
Güneş ışıkları bitkiye ulaşmış.
Bitki Güneş’i anlamış:
“Cansız yeşil,
Bitkisin sen, uyan çiçek aç.
Güneş senin için doğdu.
Güneş’e kucak aç.
Bırak kendini, ısıtsın seni.
Bitkiyim diye üzülme,
Bütün bunlar Güneş’e dön diye.”
Toprağın emdiği sular bitkiye ulaşmış.
Cansız bitki canlanmış.
Etrafını böcekler sarmış.
Canı başka canlara karışmış.
